Den Haag, 9 december 2020
Risico’s moeten leidend zijn bij TBS-verlenging
Een tbs-gestelde hoeft niet te zijn genezen van een stoornis voordat hij kan terugkeren in de samenleving. Dat stelt strafrechtadvocaat Wendy Alberts in een nieuwe column voor Femke Fataal. De strafpleiter staat veel tbs-gestelden bij en wijst erop dat een bestaand risico op ernstige delicten leidend moet zijn bij de vraag of verlenging van tbs met dwangverpleging noodzakelijk is.
Behandelimpasse in TBS kliniek
Wendy Alberts beschrijft de situatie van een cliënt die moeilijk zijn weg kan vinden in het reguliere behandelklimaat in een tbs-kliniek. Haar cliënt functioneert niet goed in groepen. Dit wordt wel van de man verwacht door de behandelaren. Dat leidt tot een impasse. De cliënt probeert contact met anderen zoveel mogelijk af te houden en de kliniek blijft eisen dat de cliënt zich in de groep blijft bewegen.
Laag recidiverisico TBS-gestelde
Onafhankelijke gedragsdeskundigen hadden meerdere keren de conclusie getrokken dat het risico op herhaling laag is. Volgens hen zou behandeling het risico niet nog lager maken. De rechtbank beëindigde de dwangverpleging onder een aantal voorwaarden. De officier van justitie ging tegen die beslissing in hoger beroep. Advocaat Alberts betoogt dat het feit dat haar cliënt niet aan behandeling meewerkt geen reden is om tot een ander oordeel komen de rechtbank deed. Uiteindelijk gaat het om de vraag of voortzetting van de maatregel noodzakelijk is in het belang van de veiligheid van de samenleving.
Bron: Femke Fataal